sprowadzać się – sprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} udać się gdzieś z zamiarem pozostania tam na dłużej lub na stałe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprowadzić się na wieś. Latem sprowadza się do miasta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprowadzaćam, sprowadzaća, sprowadzaćają, sprowadzaćany {{/stl 8}}– sprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprowadzaćdzę, sprowadzaćdzi, sprowadzaćadź, sprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprowadzić — dk VIa, sprowadzićdzę, sprowadzićdzisz, sprowadzićwadź, sprowadzićdził, sprowadzićdzony sprowadzać ndk I, sprowadzićam, sprowadzićasz, sprowadzićają, sprowadzićaj, sprowadzićał, sprowadzićany 1. «spowodować przybycie kogoś, znalezienie się czegoś … Słownik języka polskiego
sprowadzać — 1. Sprowadzić kogoś na złą drogę, na bezdroża «nakłonić kogoś, często własnym przykładem, do niewłaściwego postępowania»: Wacław B. ze zdziwienia i niedowierzenia, aż opadł na fotel. – Więc to ja miałem ją sprowadzić na złą drogę, wykorzystać… … Słownik frazeologiczny
importować — ndk a. dk IV, importowaćtuję, importowaćtujesz, importowaćtuj, importowaćował, importowaćowany «sprowadzać, sprowadzić z zagranicy towary w drodze wymiany handlowej» Importować surowce, artykuły przemysłowe. Owoce importowane z krajów… … Słownik języka polskiego
mianownik — m III, D. a, N. mianownikkiem; lm M. i 1. «pierwszy przypadek w deklinacji, występujący w zdaniu w funkcji podmiotu lub orzecznika (odpowiadający na pytanie: kto? co?); forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus» Rzeczownik użyty w mianowniku. 2 … Słownik języka polskiego
wspólny — wspólnyni «odnoszący się w równym stopniu do wielu osób, rzeczy, zwłaszcza: należący do wielu, używany przez wielu, przez wielu razem zrobiony; dla wielu w równym stopniu charakterystyczny» Wspólna praca. Wspólna zabawa. Wspólna własność. Wspólne … Słownik języka polskiego
droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mianownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} przypadek deklinacji polskiej, odpowiadający na pytanie {{/stl 7}}{{stl 8}}kto? co? {{/stl 8}}{{stl 7}}, pełniący w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspólny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wspólnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do dwu lub więcej osób, używany, doświadczony, odczuwany przez dwie lub więcej osób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspólny majątek. Wspólna … Langenscheidt Polski wyjaśnień
